De Monumentenrun in Sint-Truiden: 10 redenen om volgend jaar mee te lopen
Met een bang hartje schreef ik me 2 weken geleden in voor de Monumentenrun in Sint-Truiden. “5 km of 10km? Pak maar 10. Dat lukt nog wel.” En of het gelukt is! De Monumentenrun heeft de mooiste route die ik tot nu toe gelopen heb.
10 redenen om volgend jaar mee te doen
1. De fanatieke supporters
In elke straat stond er wel een groepje supporters om de lopers aan te moedigen. Zelfs in pyjama, want voor sommigen was het eigenlijk al bedtijd. Af en toe hingen er ook lieve boodschappen tegen het raam. Zo kwam ik onderweg een feestelijke “Run Run Run” slinger tegen en enkele mooi kindertekeningen.
2. Muzikanten onderweg
Omdat ik wist dat er onderweg muziek gespeeld werd, had ik er bewust voor gekozen om geen koptelefoon op te zetten. Zo kon ik genieten van een vioolspeler, een pianospeler en zelfs een dj op de speelplaats van het Technicum.
Tip aan de muzikanten: maak jezelf herkenbaar! Je hebt de unieke kans om hier te spelen, zorg dan ook dat je naam in het groot op een spandoek staat.
3. De gekozen monumenten
Begonnen in de keizerszaal en geëindigd in het oud stadhuis. Op 10km krijg je 28 unieke plekjes in Sint-Truiden te zien. Wat voor jou een daily office is, werd voor mij plots een eye opener en dat maakt elke plek even bijzonder. Wist je trouwens dat Sint-Truiden de zesde monumentenstad is binnen Vlaanderen?
Mijn persoonlijke toppers?
- Stayen: niet omwille van de voetbal, wel omwille van de sfeer! Al de herinneringen die op het veld naar boven kwamen bij de mannen? Dat was best wel grappig om te zien.
- De Veemarkthallen: top ambiance, dankzij de carnavalstoet!
- Het kunstacademie: de prachtige werkjes proeven naar meer. Aankomende zaterdag, 16 september, wordt er een open atelierdag georganiseerd. Check. Het staat in mijn agenda!
4. Het is een avondloop
10km lopen in de avond levert heel unieke beelden op. Je start in kleinere groepjes vanaf 20u30 en eindigt ongeveer 1,5u later. Als de verlichting er niet was, zou het allemaal niet zo mooi geweest zijn. Van kleurrijke appels tot muzieknoten op de gebouwen.
5. De Monumentenrun is geen wedstrijd
In realiteit maakt het eigenlijk niet uit hoe snel je loopt want de Monumentenrun is géén wedstrijd. Iedereen kan meelopen in zijn of haar eigen tempo. Van jong tot oud. Er is ook een specifieke “kids run” voorzien van 1km.
6. De agenten en de extra vrijwilligers
Het was zo fijn om te kunnen doorlopen dankzij het extra licht en de nodige waarschuwingen voor blokkades zoals trappen en plaatsen waar het glad is. Ook al was het af en toe in het dialect.
7. Lekkere bevoorrading
Die is er genoeg! Maar liefst 2 posten waar je een bekertje koud water krijgt. Aan de eindstreep krijg je een appel, een flesje Spa limonade en een dikke suikerwafel. Vooral dat laatste was zeer welkom.
8. Je gunt je hoofd rust, ook al ben je actief bezig
Ken je het gevoel dat je hersenen constant op volle toeren lijken te draaien? Tijdens zo’n run als deze gun je je hoofd heel veel rust, ook al ben je actief bezig. Je ogen krijgen de kost, je hoofd de nodige afleiding en aan het eind voel je je voldaan. Trots. Laat de wereld maar op je afkomen. En dat is de ultieme reden waarom ik loop.
9. Limburgse gezelligheid
Helaas had iedereen al plannen dus ik liep bewust alleen. Best wel scary maar toch heb ik me nooit ‘alleen’ gevoeld. Ik hoorde veel motiverende woordjes onderweg van onbekenden en dat kan niets anders zijn dan die Limburgse gezelligheid. What else?
10. Mijn familie
Een persoonlijke reden, maar het mag gezegd worden. Ik ben best wel trots op mijn 2 neven, Stefan en Geert. We spreken nooit af om samen te lopen (daar ben ik net iets te traag voor), maar ik vind hun namen altijd terug in de uitslagen. Als ik dan zie dat Geert eindigt als 6de van alle mannen moet ik toch wel zeggen: petje af. Ze doen dat goed, die Wintmoldersen!
Resultaat
Mijn resultaat op Strava zag er ongeveer zo uit:
10,5km aan 1u7m. Eerlijk? Ik ben er heel blij mee.
Op naar de 10km van Bokrijk op 12 november!