Een nieuw vooruitzicht binnen mijn carrière
“1 op de 5 bedrijven vreest personeel te moeten ontslaan door coronacrisis“, zo luidde één van de headlines op VRT NWS op woensdag 22 april 2020. Ik begon te vrezen want ik was op dat moment al twee maanden tijdelijk werkloos. In de planning zag ik dat de projecten werden uitgesteld naar een latere datum, net zoals bij veel andere bedrijven. In de algemene mailbox zag ik dat er minder vragen of briefings binnen kwamen omdat het leven even on hold stond. Op woensdag 27 mei viel het verdict en werd ik voor het eerst ontslagen.
Ik moest vertrekken
Mijn blogbericht over mijn ontslag volgt drie maanden na datum omdat ik het moeilijk vond ervoor uit te komen. Naast het feit dat ik bang was van de reacties uit mijn omgeving, was ik er ook gewoon niet klaar voor om vertrouwd en positief advies te aanvaarden want ik wou eerst zelf alles op een rijtje zetten.
Meteen na mijn ontslag heb ik me ingeschreven binnen een bureau dat mijn profiel zou matchen met de juiste werkgever. Daarnaast ben ik uiteraard ook zelf op zoek gegaan. Mijn eigen zoektocht bleek nog het meest succesvol te zijn want ik kwam terecht bij het Tijdschrift voor Geneeskunde. Een andere sector, een klein team en terug richting Leuven? I said yes.
Ik post dit bericht vandaag omdat ik weet dat er hoe dan ook nog mensen zullen zijn die hun ontslag wel voelen aankomen, net zoals mij, nog voor het besluit officieel gevallen is. Gelukkig zijn er ook die hun job kunnen en mogen behouden.
Er staan veel werklozen in de rij door de coronacrisis en het is vooral dat laatste dat we moeten onthouden:
het komt door een crisis en ooit komt die crisis tot een einde.
Een nieuw vooruitzicht binnen het Tijdschrift voor Geneeskunde
Voor het eerst in ongeveer acht jaar werk ik niet met developers of designers samen maar wel met taalliefhebbers binnen een redactieteam. Het voelt aan als iets nieuws al blijft de job inhoudelijk hetzelfde want ik buig me over één groot project: de vernieuwing van het Tijdschrift voor Geneeskunde. Het Tijdschrift voor Geneeskunde wordt geadresseerd aan artsen, specialisten en wetenschappers binnen verschillende vakdomeinen wat het best interessant maakt.
Mijn team bestaat uit vier dames, een vacatureverantwoordelijke, de hoofdredacteur en de ondervoorzitter. Klein, fijn maar soms ook pittig want de hiërarchische structuur binnen de medische wereld blijft me soms toch vreemd.
En mijn job binnen het cultuurcentrum Hasselt blijft
Het cultuurcentrum Hasselt moest haar deuren sluiten van begin maart 2020 tot en met begin september. Vandaag zien we elkaar terug voor de allereerste voorstelling na de coronacrisis. Het zal anders zijn dan gewoonlijk: met handschoenen, mondmaskers en faceshields maar het belangrijkste is dat er terug ruimte kan worden gemaakt voor kunst en cultuur want dat heb ik hard gemist in de afgelopen maanden.
Goed, the word is out.
Tijd om mijn functieomschrijving binnen mijn socialemediakanalen aan te passen.
Hoe overleef jij de coronacrisis intussen?
Groetjes,
Tina
Ik voel deze zooo hard! Het kwam hier heel hard en heel onverwacht aan vorige week. Blij dat je snel iets kon vinden, ik sta nog in het begin van mijn zoektocht… Fingers crossed!