Zondagavond koos ik voor een ‘offline moment‘ en maakte ik een wandeling door het bos van Nieuwenhoven. Heerlijk! Ik geniet van de aanwezigheid van de dieren rond mij, de buitenlucht en vooral: de stilte. 

Afscheid nemen van groen

Tijdens mijn wandeling kwam ik tot het besef dat ‘het groen‘ niet meer zo sterk aanwezig is. Integendeel, de foto’s in deze blogpost zijn getrokken in de maand mei. Toch wel een groot verschil hè tegenover nu?

Ik schrok ook van de hoeveelheid bladeren dat al op de grond lag. Het wordt dus écht herfst. Mentaal ben ik er – om eerlijk te zijn – nog niet helemaal klaar voor. Het wordt alsmaar vroeger donker waardoor ik het gevoel heb dat ik minder kan doen overdag. Daar tegenover staat wel dat ik mijn warme, dikke sjaals kan uithalen. De kleuren van het bos gaan er alsmaar mooier op worden en de koffie’s alsmaar wenselijker. Misschien toch iets om naar uit te kijken?

Het speciale aan Nieuwenhoven bos: de bomen geven elkaar een kus

Is elk bos hetzelfde? Absoluut niet. Wat ik het meest speciale vind aan het bos van Nieuwenhoven, is dat er wegen zijn waar je onder de bomen door wandelt terwijl ze elkaar raken. Ze geven elkaar als het ware een kus. Of dat maak ik er toch van, in mijn fantasie.

Het is woensdagnamiddag. Voor sommigen betekent dat een namiddagje vrij waarop ik zou zeggen: geniet ervan.

Wandel door het bos en kom met een frisse neus en een leeg hoofd terug.

Meer foto’s